Wednesday, August 31, 2022
Tuesday, August 30, 2022
Monday, August 29, 2022
Sunday, August 28, 2022
If you forget me - Pablo Neruda
I want you to know
one thing.
You know how this is:
if I look
at the crystal moon, at the red branch
of the slow autumn at my window,
if I touch
near the fire
the impalpable ash
or the wrinkled body of the log,
everything carries me to you,
as if everything that exists,
aromas, light, metals,
were little boats
that sail
toward those isles of yours that wait for me.
Well, now,
if little by little you stop loving me
I shall stop loving you little by little.
If suddenly
you forget me
do not look for me,
for I shall already have forgotten you.
If you think it long and mad,
the wind of banners
that passes through my life,
and you decide
to leave me at the shore
of the heart where I have roots,
remember
that on that day,
at that hour,
I shall lift my arms
and my roots will set off
to seek another land.
But
if each day,
each hour,
you feel that you are destined for me
with implacable sweetness,
if each day a flower
climbs up to your lips to seek me,
ah my love, ah my own,
in me all that fire is repeated,
in me nothing is extinguished or forgotten,
my love feeds on your love, beloved,
and as long as you live it will be in your arms
without leaving mine.
Little stones on my window - Mario Benedetti
Μario Benedetti
ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ
Όπως σε τόσους και τόσους εφιάλτες, άρχισε να τρέχει τρομοκρατημένος. Οι μπότες των διωκτών του ακούγονταν καθώς αντηχούσαν πάνω στα ξερά φύλλα. Οι πανίσχυρες δρασκελιές τους πλησίαζαν με ρυθμό ξέφρενο που σε τρέλαινε.
Εδώ και λίγο καιρό, όποτε έβλεπε εφιάλτη, δεν είχε παρά να ξυπνήσει για να βρει τη σωτηρία, όμως από τότε οι διώκτες είχαν μάθει το κόλπο του κι έτσι δεν μπορούσε να τους αιφνιδιάσει.
Αυτή τη φορά όμως, τους έπιασε και πάλι στον ύπνο. Την στιγμή ακριβώς που τα λαγωνικά πίστεψαν πως θα ξυπνούσε, εκείνος απλώς ονειρεύτηκε πως κοιμόταν.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΗ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ
Τους συνέλαβαν για προσβολή της αιδούς. Και κανείς δεν τους πίστεψε όταν ο άνδρας και η γυναίκα προσπάθησαν να δώσουν εξηγήσεις. Η αλήθεια είναι πως η αγάπη τους δεν ήταν εύκολη. Εκείνος έπασχε από κλειστοφοβία, εκείνη από αγοραφοβία. Γι’ αυτό και μόνο έκαναν έρωτα στα κατώφλια.
ΡΟΥΤΙΝΕΣ
Στα μέσα του 1974 έσκαγαν στο Μπουένος Άιρες κάθε νύχτα δέκα ή δώδεκα βόμβες. Με διαφορετική ένταση η κάθε μία, αλλά έσκαγαν. Το να ξυπνάς στις δύο ή τρεις το πρωί από έναν αλυσιδωτό σαματά, είχε σχεδόν γίνει συνήθειο. Μέχρι και τα παιδιά συνήθιζαν αυτή τη ρουτίνα.
Ένας φίλος μου ντόπιος άρχισε να αντιλαμβάνεται αυτή τη συνήθεια από τότε που, μια νύχτα, έγινε μια δυνατή έκρηξη κοντά στο διαμέρισμά του και ο γιος του, που μόλις είχε κλείσει τα πέντε, ξύπνησε τρομαγμένος.
«Τι ήταν αυτό;», ρώτησε. Ο φίλος μου τον πήρε στα χέρια, τον χάιδεψε για να ηρεμήσει, όμως σύμφωνα με την παιδεία και τις αρχές του, του είπε την αλήθεια: «Ήταν μια βόμβα». «Ευτυχώς!», είπε ο μικρός. «Νόμισα πως ήταν μπουμπουνητό».
[Τα διηγήματα «Persecuta», «Su amor no era sencillo» και «Rutinas» του Mario Benedetti προέρχονται από το βιβλίο του Despistes y franquezas (1989).]
Οι άγγελοι και το σεξ - Mario Benedetti
(El sexo de los ángeles)
ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΛΥΠΗΡΑ κενὰ πληροφόρησης ποὺ ἔχουν ταλανίσει ἄντρες καὶ γυναῖκες ὅλων των ἐποχῶν σχετίζεται μὲ τὴν ἐρωτικὴ πράξη τῶν ἀγγέλων. Τὸ στοιχεῖο, ποὺ ποτὲ δὲν ἔχει ἐπιβεβαιωθεῖ, ὅτι οἱ ἄγγελοι δὲν κάνουν ἔρωτα, ἴσως νὰ σημαίνει ὅτι δὲν κάνουν ἔρωτα μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ὅπως οἱ θνητοί.
Ἄλλη ἐκδοχή, ἐπίσης ἀνεπιβεβαίωτη ἀλλὰ πιὸ ἀληθοφανής, ὑποστηρίζει ὅτι μπορεῖ μὲν οἱ ἄγγελοι νὰ μὴν κάνουν ἔρωτα μὲ τὰ σώματά τους (γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι δὲν ἔχουν) τὸν ἀπολαμβάνουν ὅμως μὲ λέξεις, ἐννοεῖται μὲ τὶς κατάλληλες.
Ἔτσι, κάθε φορὰ ποὺ ὁ Ἄγγελος καὶ ἡ Ἀγγέλα συναντιοῦνται στὸ σταυροδρόμι δύο διαφανειῶν, ἀρχίζουν νὰ κοιτάζονται, νὰ ξελογιάζονται καὶ νὰ μπαίνουν σὲ πειρασμὸ ἀνταλλάσσοντας βλέμματα τὰ ὁποῖα, ἀσφαλῶς, εἶναι αγγελικά.
Καὶ ἂν ὁ Ἄγγελος, γιὰ νὰ πυροδοτήσει τὴν κατάσταση, πεῖ: «Σπόρος», ἡ Ἀγγέλα, γιὰ νὰ τὸν φουντώσει, ἀπαντάει: «Αὐλάκι». Ἐκεῖνος λέει: «Χιονοστιβάδα» καὶ ἐκείνη, τρυφερά: «Ἄβυσσος».
Οἱ λέξεις διασταυρώνονται μὲ ἰλιγγιώδη ρυθμὸ σὰν μετεωρίτες ἢ στοργικὲς σὰν νιφάδες.
Ὁ Ἄγγελος λέει: «Κορμός». Καὶ ἡ Ἀγγέλα: «Σπηλιά».
Κάπου ἐκεῖ κοντὰ φτεροκοποῦν ἕνας Φύλακας Ἄγγελος, μισογύνης καὶ ἀθόρυβος, καὶ ἕνας Ἄγγελος τοῦ Θανάτου, χῆρος καὶ ζοφερός. Ἀλλὰ τὸ ζευγάρι τῶν ἐραστῶν δὲν σταματάει, συνεχίζει νὰ συλλαβίζει τὸν ἔρωτά του.
Ἐκεῖνος λέει: «Πηγή». Καὶ ἐκείνη: «Κοιλάδα».
Οἱ συλλαβὲς διαποτίζονται μὲ δροσοσταλίδες καί, ἐδῶ καὶ κεῖ, ἀνάμεσά σὲ κρυστάλλους χιονιοῦ, κυκλοφοροῦν ὁ ἀέρας καὶ οἱ προσδοκίες τους. Ὁ Ἄγγελος λέει: «Σπαθί», καὶ ἡ Ἀγγέλα, ἀπαστράπτουσα: «Πληγή». Ἐκεῖνος λέει: «Κωδωνοκρουσία», καὶ ἐκείνη: «Συναγερμός».
Καὶ τὴ στιγμὴ ἀκριβῶς τοῦ ὑπερκόσμιου ὀργασμοῦ, οἱ θύσσανοι καὶ οἱ σωρεῖτες, τὰ στρώματα καὶ οἱ μελανίες, ριγοῦν, σείονται, ἐκρήγνυνται, καὶ ὁ ἔρωτας τῶν ἀγγέλων πέφτει σὰν καταιγιστικὴ βροχὴ πάνω στὸν κόσμο.
Από το ιστορίες Bonsai, του Πλανόδιον
Μετάφραση Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος
Πηγή: Ἀπὸ τὸν τόμο Βγάλε ἕνα φύλλο… Ἀνθολογία ἰσπανόφωνου ἐρωτικοῦ μικροδιηγήματος. Δίγλωσση ἔκδοση, συλλογικὴ μετάφραση. Ἐπιμέλεια: Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος, Ἐκδόσεις Σιδέρη, Literatura Cuento, Ἀθήνα, 2014.
