Μario Benedetti

 ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ

Όπως σε τόσους και τόσους εφιάλτες, άρχισε να τρέχει τρομοκρατημένος. Οι μπότες των διωκτών του ακούγονταν καθώς αντηχούσαν πάνω στα ξερά φύλλα. Οι πανίσχυρες δρασκελιές τους πλησίαζαν με ρυθμό ξέφρενο που σε τρέλαινε.

Εδώ και λίγο καιρό, όποτε έβλεπε εφιάλτη, δεν είχε παρά να ξυπνήσει για να βρει τη σωτηρία, όμως από τότε οι διώκτες είχαν μάθει το κόλπο του κι έτσι δεν μπορούσε να τους αιφνιδιάσει.

Αυτή τη φορά όμως, τους έπιασε και πάλι στον ύπνο. Την στιγμή ακριβώς που τα λαγωνικά πίστεψαν πως θα ξυπνούσε, εκείνος απλώς ονειρεύτηκε πως κοιμόταν.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΗ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ

Τους συνέλαβαν για προσβολή της αιδούς. Και κανείς δεν τους πίστεψε όταν ο άνδρας και η γυναίκα προσπάθησαν να δώσουν εξηγήσεις. Η αλήθεια είναι πως η αγάπη τους δεν ήταν εύκολη. Εκείνος έπασχε από κλειστοφοβία, εκείνη από αγοραφοβία. Γι’ αυτό και μόνο έκαναν έρωτα στα κατώφλια.

ΡΟΥΤΙΝΕΣ

Στα μέσα του 1974 έσκαγαν στο Μπουένος Άιρες κάθε νύχτα δέκα ή δώδεκα βόμβες. Με διαφορετική ένταση η κάθε μία, αλλά έσκαγαν. Το να ξυπνάς στις δύο ή τρεις το πρωί από έναν αλυσιδωτό σαματά, είχε σχεδόν γίνει συνήθειο. Μέχρι και τα παιδιά συνήθιζαν αυτή τη ρουτίνα.

Ένας φίλος μου ντόπιος άρχισε να αντιλαμβάνεται αυτή τη συνήθεια από τότε που, μια νύχτα, έγινε μια δυνατή έκρηξη κοντά στο διαμέρισμά του και ο γιος του, που μόλις είχε κλείσει τα πέντε, ξύπνησε τρομαγμένος.

«Τι ήταν αυτό;», ρώτησε. Ο φίλος μου τον πήρε στα χέρια, τον χάιδεψε για να ηρεμήσει, όμως σύμφωνα με την παιδεία και τις αρχές του, του είπε την αλήθεια: «Ήταν μια βόμβα». «Ευτυχώς!», είπε ο μικρός. «Νόμισα πως ήταν μπουμπουνητό».

[Τα διηγήματα «Persecuta», «Su amor no era sencillo» και «Rutinas» του Mario Benedetti προέρχονται από το βιβλίο του Despistes y franquezas (1989).]