lavender heart III

Ενα ωραίο άρθρο.

Αξιον εστί το πέρασμα του λύχνου
το γεμάτο χαλάσματα και μαύρους ίσκιους

η σελίδα που γράφηκε κάτω απ'το χώμα
το τραγούδι που είπε η Λυγερή στον Αδη

τα ξυλόγλυπτα τέρατα πάνω στο τέμπλο
οι αρχαίες λεύκες οι ιχθυοφόρες

οι εράσμιες Κόρες με το πέτρινο χέρι
ο λαιμός της Ελένης ωσάν παραλία

τ'αστερόεντα δέντρα με την ευδοκία
η παρασημαντική ενός άλλου κόσμου

η παλιά δοξασία ότι πάντα υπάρχει
το πολύ σιμά και όμως αόρατο.

Η σκιά που τα γέρνει με το πλάι στο χώμα
ένα κάτι του κίτρινου στην θύμηση τους
η αρχαία τους όρχηση πάνω απ'τους τάφους
η σοφία τους η αδιατίμητη.

Η ελιά, η Ροδιά, η Ροδακινιά
το Πεύκο, η Λεύκα, ο Πλάτανος
η Δρυς, η Οξιά, το Κυπαρίσσι

Αξιον εστί το αναίτιο δάκρυ
ανατέλλοντας αργά στα ωραία μάτια

των παιδιών που κρατιούνται χέρι χέρι
των παιδιών που κοιτάζουνται και δε μιλιούνται

των ερώτων το τραύλισμξα πάνω στα βράχια
ένας φάρος που εκτόνωσεν αιώνων θλίψη

το τριζόνι το επίμονο καθώς και η τύψη
και το μάλλινο έρημο μέσα στ'αγιάζι

Ο στυφός μες στα δόντια επίορκος δυόσμος
δυό χείλη που αδύνατο να στέρξουν - και όμως

το αντίο στα τσίνορα που λίγο λάμπει
και μετά ο γιά πάντοτε θολός κόσμος

Το αργό και βαρύ των καταιγίδων όργανο
στην καταστραμμένη του φωνή ο Ηράκλειτος

των φονιάδων η άλλη πλευρά η αθέατη
το μικρό γιατί που έμεινε αναπάντητο

Αξιον εστί το χέρι που επιστρέφει
από φόνο φριχτόν και τώρα ξέρει

ποιός αλήθεια ο κόσμος που υπερέχει
ποιό το νυν και ποιόν το αιέν του κόσμου

Νυν το αγρίμι της μυρτιάς
Νυν η κραυγή του Μάη
Αειέν η άκρα συνείδηση
Αειέν η πλησιφάη

Νυν νυν η παραίσθηση και του ύπνου η μιμική
Αιέν αιέν ο λόγος και η Τρόπις η αστρική

Νυν των λεπιδόπτερων το νέφος το κινούμενο
Αειέν των μυστηρίων το φως το περιιπτάμενο

Νυν το περίβλημα της Γης και η Εξουσία
Αειέν η βρώση της Ψυχής και η πεμπτουσία

Νυν της Σελήνης το μελάχρωμα το ανίατο
Αειένα το χρυσοκύανο του Γαλαξία σελάγισμα

Νυν των λαών το αμάγαλμα και ο μαύρος Αριθμός
Αειέν της Δίκης το άγαλμα και ο μέγας Οφθαλμός

Νυν η ταπείνωση των Θεών
Νυν η σποδός του Ανθρώπου
Νυν νυν το μηδέν

και Αειέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας!