..Τώρα σκαλίζω και ποτίζω τούτον τον Τριανταφυλλώνα,
κουβεντιάζω με τα τριαντάφυλλα - έχουν όλα μια γλώσσα
μουσική, σχεδόν αποκαλυπτική. Ξέρετε αυτά τα τριαντάφυλλα,
είναι η μεγάλη μας φιλία δεμένη σε μεγάλες ώρες -
και πρέπει να τη διατηρήσουμε πιο πέρα
από τη μεγάλη ώρα του πόνου
ή τη μεγάλη ώρα του ενθουσιασμού - πιο πέρα
απ’ την κρίση της σκλαβιάς ή της ελευθερίας, της μνήμης
ή της λήθης,
τις ώρες που λιγοστεύει το αίμα στους μίσχους
των τριαντάφυλλων,
το χειμώνα, με το ήσυχο, σκληρό χιόνι...

Γιάννης Ρίτσος