και κόβουν ένα λουλούδι
από τον κήπο μας
και δεν λέμε τίποτα.
Την δεύτερη
δεν κρύβονται πλέον
περπατούνε στα λουλούδια
σκοτώνουν το σκυλί μας
και δεν λέμε τίποτα.
Ωσπου μια μέρα
την πιο διάφανη απ' όλες
μπαίνουν άνετα στο σπίτι μας
ληστεύουν το φεγγάρι μας
γιατί ξέρουν το φόβο μας
που πνίγει την φωνή στον λαιμό μας.
Κι' επειδή δεν είπαμε τίποτα
πλέον δεν μπορούμε να πούμε τίποτα.
No comments:
Post a Comment