Ο τρόπος διδασκαλίας του Ζεν είναι να δείξει την πραγματικότητα, αντί να μιλήσει γι αυτήν. Για να τη δούμε όμως, θα πρέπει να ξεπεράσουμε την τάση μας να βάζουμε τα πάντα σε λέξεις. Οι λέξεις είναι βασικές, αλλά το πρόβλημα είναι ότι όταν βασιζόμαστε πάρα πολύ σε αυτές, αρχίζουμε να αντικαθιστούμε έναν κόσμο άμεσης πραγματικότητας με έναν κόσμο εννοιών και εικόνων που συμβολίζουν αυτή την πραγματικότητα, ή που ακόμα την περιγράφουν με ένα μόνιμο, παγιωμένο, και άχαρο νεκρό τρόπο. Χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες λέξεις για κάθε κατάσταση, μπορεί να περάσουμε όλη μας τη ζωή χωρίς να ζήσουμε ποτέ τίποτα άμεσα. Οι βασικές μέθοδοι του Ζεν σκοπεύουν να βοηθήσουν το μαθητή να δει ότι οι συμβατικοί τρόποι με τους οποίους εννοιολογείται ο κόσμος είναι χρήσιμοι για μερικούς ιδιαίτερους σκοπούς, αλλά τους λείπει η ουσία. Όταν διασπαστεί ο εννοιολογικός κόσμος ο μαθητής βιώνει την εμπειρία της άμεσης πραγματικότητας και ανακαλύπτει το ανέκφραστο θαύμα της ίδιας της ύπαρξης. Η εμπειρία του "εδώ και τώρα" είναι ένα βαθύ μυστικιστικό βίωμα. Ο φαινομενικός κόσμος βλέπεται όπως είναι, χωρίς την παρεμβολή του εγώ.