τα τελευταία ρόδα

Τ' αλαλάζοντα ρόδα

αλαλιασμένα σε προσδοκία,

παραδομένα σε προσφορά,

σχεδόν άσεμνα, τόσο ανοιχτά.

Προσφέρονται, παραδίνονται εκστατικά,

την ώρα του μεσημεριού,

στην ήμερη καρδιά του φθινοπώρου.

Φως καλοκάγαθο, ευγενικό

τα περιβάλλει, τα κρατάει σταματημένα,

στημένα, στην προσπάθεια

να ζήσουν ολόκληρα, πριν

να πεθάνουν.

Ζωή Καρέλλη