"You are here to enable the divine purpose of the universe to unfold. That is how important you are!"
Eckhart Tolle
Monday, May 23, 2011
Saturday, May 21, 2011
Thursday, May 19, 2011
Wednesday, May 18, 2011
BREATHING PRACTICE
Find a place where you are alone and train yourself
in this way:
When you breathe in, experience breathing in.
When you breathe out, be fully conscious that
you are breathing out.
If you cherish and practice this, it will bear great fruit.
Whatever you are doing and wherever you are, you
will find steadiness, calm, and concentration if you
become conscious of your breathing.
From "Majjhima Nikaya" of the Buddha
Tuesday, May 17, 2011
Monday, May 16, 2011
Call Me By My True Names
I hold my face in my two hands.
No, I am not crying.
I hold my face in my two hands
to keep the loneliness warm -
two hands protecting,
two hands nourishing,
two hands preventing
my soul from leaving me
in anger.
Thich Nhat Hanh
Through my love for you, I want to express my love for the whole cosmos, the whole of humanity, and all beings. By living with you, I want to learn to love everyone and all species. If I succeed in loving you, I will be able to love everyone and all species on Earth... This is the real message of love.
Thich Nhat Hanh
les pas
Tes pas, enfants de mon silence,
Saintement, lentement placés,
Vers le lit de ma vigilance
Procèdent muets et glacés.
Personne pure, ombre divine,
Qu'ils sont doux, tes pas retenus !
Dieux !… tous les dons que je devine
Viennent à moi sur ces pieds nus !
Si, de tes lèvres avancées,
Tu prépares pour l'apaiser,
A l'habitant de mes pensées
La nourriture d'un baiser,
Ne hâte pas cet acte tendre,
Douceur d'être et de n'être pas,
Car j'ai vécu de vous attendre,
Et mon cœur n'était que vos pas.
Paul Valéry
Sunday, May 15, 2011
Annie
Sur la côte du Texas
Entre Mobile et Galveston il y a
Un grand jardin tout plein de roses
Il contient aussi une villa
Qui est une grande rose
Une femme se promène souvent
Dans le jardin toute seule
Et quand je passe sur la route bordée de tilleuls
Nous nous regardons
Comme cette femme est mennonite
Ses rosiers et ses vêtements n'ont pas de boutons
Il en manque deux à mon veston
La dame et moi suivons presque le même rite
When the rose is gone and the garden faded
you will no longer hear the nightingale's song.
The Beloved is all; the lover just a veil.
The Beloved is living; the lover a dead thing.
If love withholds its strengthening care,
the lover is left like a bird without care,
the lover is left like a bird without wings.
How will I be awake and aware
if the light of the Beloved is absent?
Love wills that this Word be brought forth.
Rumi
Saturday, May 14, 2011
...Βλέπω το χωροχρόνο να γεννιέται και να απλώνεται, όπως η ομίχλη που την κυνηγάει ο άνεμος. Να συναυξάνεται στην δισυπόστατη υφή του, όπως η μουσική και το φως στα δώματα του Δία, όταν τα λούζει με γέλιο η αγλαία των εννέα κοριτσιών του.
Το χρόνο στις τέσσερες μορφές του. Το θερμοδυναμικό χρόνο. Εκεί που η αταξία της εντροπίας αυξάνεται σταθερά, και η τάξη της νεγκεντροπίας μικραίνει σταθερά. Και μένει το «κάθε πέρισυ και καλύτερα», όπως το φωνάζουν από τον καιρό του πατέρα τους ο Οράτιος και ο Ησίοδος.
Τον ψυχολογικό χρόνο, που μας φέρνει να θυμόμαστε το παρελθόν και να καρτεράμε το μέλλον. Τον κοσμολογικό χρόνο, με το σύμπαν συνέχεια να διαστέλλεται και να ετοιμάζει το απώτατο τόξο διαστολής, οπότε ύστερα από είκοσι ή τριάντα δισεκατομμύρια χρόνια ένας καταιγισμός αναστροφής θα το αναποδογυρίσει, καθώς ο άνεμος την ομπρέλλα. Γιά ν' αρχίσει να συστέλλεται.
Το φανταστικό χρόνο. Εκείνο το αόρατο πουλί που καταργεί τη διάκριση ανάμεσα σε παρελθόν και μέλλον. Και που τόσο τον χρειάζεται η Κβαντομηχανική, γιά να συμπεριλάβει τη βαρύτητα στις Μεγάλες Ενοποιημένες Θεωρίες. Εκεί που αποτυχαίνει η θεωρία της Σχετικότητας.
Βλέπω άστρα μέσα στη νύχτα. Είναι τα διαμαντένια καρφιά του Μαγιακόβσκι που καρφώθηκαν με το σφυρί στον ουρανό, και κάνουν το μαύρο να στάζει αίμα και τρομαλέες μαρμαρυγές.
Αστρα άλλα μονάχα, άλλα δεμένα
που λέει ο ποιητής. Σύμβολα αγάπης, νοσταλγίας και αγνότητας που μου νεύουν.
Και τ' άστρα μ' όλο τους το φως κοιτούν μ' ερωτευμένα
που λέει ο ποιητής. Τόσα, όσα να μη μετριούνται.
Τόσ' άστρα δεν εγνώρισεν ο τρίσβαθος αιθέρας
που λέει ο ποιητής. Αστρα, που τα ξανοίγει το μάτι και γαληνεύουν την έγνοια μου.
Και είδα πως ελάμπανε από πάνω μου όλα τ' άστρα,
και εξάνοιξα την Αλετροπόδα, όπου με ευφραίνει πολύ
που λέει ο ποιητής. Άστρα που μας θωπεύουν ανέγγιχτα. Από του Όμηρου το τραγούδι κι από του Ομηρου τον καιρό.
Στ' ακρογιάλι αναπαυόταν ο γέρος
στα παλιά τα ρούχα τα σχισμένα
κι' εκεί εις το πολύαστρον του αιθέρος
τα μάτια εστριφογύριζε σβησμένα
που λέει ο ποιητής. Αστρα που μας φέρνουν την αγγελία την καλή, και την αγγελία την οργισμένη...
Γκέμμα
Δημήτρης Λιαντίνης
Wednesday, May 11, 2011
Saturday, May 07, 2011
Thursday, May 05, 2011
Je n'ai plus même pitié de moi
Je n'ai plus même pitié de moi
Et ne puis exprimer mon tourment de silence
Tous les mots que j'avais à dire se sont changés en étoiles
Un Icare tente de s'élever jusqu'à chacun de mes yeux
Et porteur de soleils je brûle au centre de deux nébuleuses
Qu'ai-je fait aux bêtes théologales de l'intelligence
Jadis les morts sont revenus pour m'adorer
Et j'espérais la fin du monde
Mais la mienne arrive en sifflant comme un ouragan.
Guillaume Apollinaire
