Sunday, June 28, 2009

Ο γλάρος Ιωνάθαν



Ο Ιωνάθαν ο Γλάρος πέρασε όλη την υπόλοιπη ζωή του μόνος, αλλά πέταξε πολύ μακριά, πέρα απ' τους Μακρινούς Βράχους. Η μεγάλη του θλίψη δεν οφειλόταν τόσο στη μοναξιά όσο στο ότι οι άλλοι γλάροι δεν θέλησαν να πιστέψουν στο μεγαλείο της πτήσης που τους περίμενε. Είχαν αρνηθεί ν' ανοίξουν τα μάτια τους και να δουν.
Εκείνος πάλι, κάθε μέρα, μάθαινε και πιό πολλά. Εμαθε ότι η μιά αεροδυναμική βουτιά με μεγάλη ταχύτητα μπορούσε να τον φέρει στις αγέλες των σπάνιων και γευστικών ψαριών που συνωστίζονταν τρία μέτρα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού. Εμαθε πως δεν χρειαζόταν πιά ψαρόβαρκες και μπαγιάτικο ψωμί γιά να επιβιώσει. Εμαθε να κοιμάται στον αέρα και, χαράζοντας μιά νυχτερινή πορεία διά μέσου του θαλασσινού ανέμου, κάλυπτε εκατό μίλια από το ηλιοβασίλεμα μέχρι το χάραμα.
Ασκώντας τον ίδιο εσωτερικό έλεγχο, πετούσε μέσα από πυκνές θαλασσινές ομίχλες κι' ανέβαινε ψηλά από πάνω τους σε αστραφτερούς, καταγάλανους ουρανούς... την ίδια ακριβώς στιγμή που όλοι οι άλλοι γλάροι στέκονταν στο έδαφος και δεν ήξεραν τίποτε άλλο εκτός από ομίχλες και βροχές. Εμαθε ακόμα να ιππεύει τους δυνατούς ανέμους που τον έφερναν βαθιά στο εσωτερικό της χώρας, όπου χόρταινε με διάφορα γευστικά έντομα.
Ολα όσα κάποτε οραματιζόταν γιά το Σμήνος, τώρα τα κέρδιζε μόνο γιά τον εαυτό του. Εμαθε να πετάει, και δεν μετάνοιωνε γιά το τίμημα που είχε πληρώσει. Ο Ιωνάθαν ο Γλάρος ανακάλυψε ότι η ανία, ο φόβος και ο θυμός αποτελούν τις αιτίες που ο βίος των γλάρων είναι τόσο σύντομος και, με αυτά τα συναισθήματα διωγμένα οριστικά από το νου του, μπόρεσε κι' έζησε μιά μακρόχρονη κι' ευτυχισμένη ζωή.

No comments: