Λύπη

Τα ποιήματά μας τα διαβάζουν οι πέτρες
όχι οι άνθρωποι
μονάχα εκείνες ραγίζουν στα λόγια μας
ώσπου γίνονται σκόνη

γιατί η σκόνη δεν είναι
παρά η λύπη της πέτρας
απ' τα ποιήματά μας

λύπη που γδέρνει τη γη
καθώς την σέρνει ο άνεμος
απ' άκρη σ ' άκρη