Παράθυρα προς την πέμπτη εποχή

1
Ξέρεις την κόμη που έγραψε τον άνεμο; Τις ματιές που παραλληλίσανε το χρόνο;
Τη σιωπή που ένοιωσε τον εαυτό της;
Αλλά είσαι εσύ μιά νυχτερινή επινόηση που αρέσκεται στις βροχερές εκμυστηριεύσεις. Που αρέσκεται στο τριίστιο ξάνοιγμα του πόντου. Είσαι μιά περίπτωση ακατόρθωτη που όταν ναυαγήσει βασιλεύει. Μιά φανταχτερή καταστροφή είσαι.
Α! Θέλω να'ρθουν τα στοιχειά που ξέρουν ν'αρπάζουν. Η μέση των συλλογισμών μου θα ευφράνει την καμπύλη τους διάθεση. Οταν ανέβουν μεγαλώνοντας τα δαχτυλίδια ο ξαφνικός ουρανός θα πάρει το χρώμα της προτελευταίας μου αμαρτίας.
Ενώ η τελευταία μου θα γοητεύεται ακόμη από τα μοναχικά τούτα λόγια!


Oδυσσέας Ελύτης