Όσα σκεπάζει το δέρμα ήταν κοντά μου , μέσα μου. Αγγίζω το μικρό δαχτυλάκι στο στόμα. Το γόνατο, το άλλο γόνατο. Γόνατα μεσημεριάτικου λουλουδιού. Έμορφη κόρη. Ελαφρό περπάτημα. Λεπτοφυής τολύπη, καπνία διασπαρμένη. Ο πόθος περισσότερος στον ίσκιο, όπου οι βάλανοι στο χώμα αλλοιώνονται. Αναγνωρίζω τον κελαηδισμό: κορυδαλλός. Είσαι πεταλούδα, λουλούδι, εύκομη, "παραθαλασσία", αιγαία, ανατολική, πολύκλωνη, πολύκαμπη, πολύανθη, μ' ολόκληρα φύλλα, γυθωτή, ξανθιά, ξανθωπή, ανεμώνη. Γερανός, επιστρέφω, αγνός, αγνός, αιδήμων, λαγόπους. Καταπίνω την απόσταση. Το χέρι μετάβαση. Αδύνατο, απίθανο. Αφή, ορατή έννοια, ύλη, νόηση, εικόνα, εικόνιση, εικόνισμα. Βερονίκη, λονικερία, κρουκιανέλη, αγρόστεμα, στεφανωτική κορωνίδα, περιστερένια, λουλουδιά, τριγωνέλα, αστερωτή, χαρίεσσα, μελισσαντρού. Καταφύγιο ζητώ. Έσχατος, ταπεινός, φάγναλος, τραχύτριχος, γαουτίνης.... Στη λίμνη κοντά τα δυό χέρια σφιχτοπεριπλέχτηκαν. καθώς χτένιζες τα μαλλιά σου Αφροδίτη. Βέτη, ευφορβία, σφαιρωτή, σφαιροφόρα, μικρή ελιά φουντωμένη, αμυγδαλωτή, στενόφυλλη, μικρόφυλλη, μικρόανθη, μικρόκαρπη, συσφιγμένη. Είμαι ερωδιός, ατρίπλαξ, ρούμηξ, οποπάναξ, ελίχρυσος, σπαθωτός, λογχωτός, ταρτονραίος. Φρύνος οξύς. Κοντά μου ζωή... Στάσου σαστικιά, αραβωνιαστικιά, περιστερά, προποντίδα, κρημνόφυλλη, σπαρτή αρουραία, κυρτή, κλιτή, γυρτή, λυγερή, λυγαριά, ιξωτή, αδράχνη, περιπλοκάδα, τορηλίδα, κληματίς, κληματίδα, κληματσίδα, καραμπελού, καβαλερού, γλυκοπόριχο, χοιμαλιά. Ελελιφασκόθυμος, σπούνερ, αλέκτωρ, βασιλικός, σταφυλόνικος, ορχιφόρος. Αγκάθι, αγκαθωτό, δαυκί, λάθρα, λάθυρα. Ανάμεσα κόντυλος, κοντυλόριζο. Καταγής πλαγιασμένη. Χαμαισυκή, ροδοδάφνη, ρόκα, γυνοφόρα, τρίμερη, κολπωτή. Κασέλι μικρό με τριπλή ευωδιά φυλαγμένη. Κυστίδα, γαστρίδα, δεντρωτή, φλεβωτή, αλμυρωτή, βελουδένια. Γυναίκα που αγγίζω τον ώμο σου. Ηδύπνοη, κομψή, στρεπτή, κοιλερία, σχιστή, ωοειδής, σκληροπόα. Κριός, επιβήτωρ, κρουπινάστρο. Εκβάλιον, δίδυμο, γύνανδρο, θηλυγόνο, ξυνάκι, αιματόχρωμο, υμενόνημα, ποικιλία μεταξύ μας. Μαζί μας αδενόανθος, υμενόκαρπος, αγραπίδι, αμύγδαλο, κύαμος, σταχυς. Από μας ανθρώπινη ουσία δημητριακή. Κότινος. καλάνθρωπος. Μετεβλήθης ήμερη. Βικία, ευακία, υπόλευκη, άσπρη βοτάνη, μελόχορτο, ανθέμιο, γαλατσίδα.
Ν. Γ. Πεντζίκη Ο Πεθαμένος και η Ανάσταση, 1938
Η εικόνα δεν ταιριάζει με το κείμενο (ένα τέλειο κείμενο δεν χρειάζεται φωτογραφία να το συνοδεύει), αντίδωρο είναι σε ένα παλιό καλό φίλο και συνοδοιπόρο. Ενας από τους αγγέλους μου. Αγαπώ τους ποιητές, άγγελοι είναι που φυλάνε τις ψυχές μας. Αρκεί να μην βρεθείς στην μέση όταν μάχονται μεταξύ τους. :)
Κοίτα μην με ξαναθυμώσεις ε;
H εικόνα είναι ένα από τα οράματα της Αγίας Χίλντεγκαρντ. Αν ακούσεις την μουσική της και διαβάσεις τους στίχους της θα σε μεταφέρει σε άλλες σφαίρες.
No comments:
Post a Comment