Υβ Μπονφουά στην καλύτερη μετάφραση, του Μηνά Δημάκη

Έτσι στα ερείπια ενός απέραντου ουρανού
θα βαδίσουμε,
Η τοποθεσία εκεί πέρα θα συμπληρωθεί
Σαν πεπρωμένο στο ζωντανό φως.
Η χώρα η πιο όμορφη που αναζητήσαμε
καιρούς
Εμπρός μας θ' απλωθεί γη από σαλαμάντρες
Κοίτα, θα πεις, την πέτρα τούτη:
Προσκομίζει την παρουσία του θανάτου.
Λάμπα μυστική καίει τις πράξεις μας,
Έτσι βαδίζουμε φωτισμένοι.

******

Έτσι να μείνουμε άγρυπνοι στην κορυφή
της νύχτας του όντος. Μια βάτος υπέκυψε.
Ρήγμα μυστικό, με ποιά αιμάτινα φτερά στα
ερέβη μας κυκλοφορούσες;
Ποιό δωμάτιο προσπέλαζες, με τον τρόμο
της αυγής να μεγαλώνει στα τζάμια;

*******

ΟΛΗ ΝΥΧΤΑ
Όλη νύχτα το κτήνος σάλευε στην αίθουσα,
Τι είν' αυτός ο δρόμος που δε λέει να τε
λειώσει,
Όλη νύχτα η βάρκα γύρευε την ακτή,
Τι ειν' αυτοί οι απόντες που θέλουν να ξα-
νά 'ρθουν,
Όλη νύχτα το ξίφος γνώρισε την πληγή,
Τι ειν' αυτή η ταραχή που τίποτα δεν μπο-
ρεί να καρπωθεί,
Όλη νύχτα το κτήνος βογγούσε στην αίθουσα
Αιμόφυρτο, αρνούμενο το φως των αιθουσών,
Τι είν' αυτός ο θάνατος που τίποτα δε θα γιατρέψει;